Na co warto zwrócić uwagę przy wybieraniu ubrań na stok - miniporadnik

Materiały

Materiał zewnętrzny - W odzieży wierzchniej przeznaczonej do snowboardingu praktycznie nie stosuje się materiałów zewnętrznych nie zapewniających przynajmniej podstawowych właściwości wodo i wiatroszczelnych oraz – to przede wszystkim – paro przepuszczalnych (tzw. Oddychających). Właściwości te zapewnia membrana, czyli zlaminowana z zewnętrzną tkaniną powłoka, posiadająca nano pory.

Wodoszczelność – mm H2O- graniczna wysokość słupa wody (w mm), który nie przenika nie przenika przez membranę.

„Oddychalność”- g/m2/24 h - ilość wilgoci, czyli pary wodnej (w gramach), którą zdoła przepuścić 1m2 membrany w ciągu doby.

W artykule jednostki te podajemy w formie skróconej, np. 10 000mm / 10 000g, co w tym przypadku oznacza wodoszczelność rzędu 10m słupa wody oraz „oddychalność” wynoszącą 10 kg pary wodnej przepuszczoną w ciągu doby przez 1m2 materiału. To całkiem przyzwoite parametry, w praktyce zadawalające większość narciarskich i snowboarderów. Warto pamiętać, że parametry nie muszą być maksymalnie wysokie, wystarczy żeby były proporcjonalne do wysiłku, jaki wykonujemy podczas jazdy na desce lub podchodzenia.

Warstwa wewnętrzna - o tym czy powinna stanowić ją solidna warstwa izolacyjna, czy też wystarczy cienka podpinka (np. siateczka) – decyduje sposób użytkowania, warunki pogodowe oraz nasze upodobania snowboardera. W mroźne dni lepiej sprawdzą się ciuchy z ociepleniem, natomiast na wiosnę warto założyć cieńsze obranie. Również podczas intensywnego wysiłku (np. podchodzenia) praktyczniejsze są ciuchy z cienką podpinką (lub bez, np. trójlaminaty), które łatwiej dostosować do zmiennych temperatur – w zestawie z odpowiednią odzieżą wewnętrzną – albo upchnąć w plecaku. Skoro wspominamy o odzieży wewnętrznej, to przyjmijmy za dobry standard używanie tzw. Termo aktywnych ciuchów (najlepiej 2 warstw: bielizny oraz warstwy termicznej), bez których wysokie parametry techniczne kurtki lub spodni są w zasadzie bezużyteczne. O bawełnie, która doskonale kumuluje wilgoć w górach lepiej zapomnijmy, zachowując ją na „after”, Najczęściej stosowane w odzieży sportowej „ociepliny” to: MicroFleece, Thinsulate, Microloft, Hollofil, Primaloft, puch kaczy lub jego mieszanka z puchem gęsim.

Krój

Kaptur - może być integralny, odpinany lub chowany w kołnierzu, odpowiednio kształtowany i regulowany, tak aby skutecznie ochraniać głowę i twarz, nie ograniczając, przy tym pola widzenia. Właściwy kształt kaptura pozwala też na wygodne zakładanie na kask.

Kieszenie - a dokładniej ich ilość i rozmieszczenie, powinny odpowiadać naszym oczekiwaniom. Jeśli preferujemy cichy o minimalistycznym kroju, to zadowoli nas symboliczna ilość kieszeni. W pozostałych przypadkach decydujemy się na odzież z całą masą praktycznych schowków: zewnętrznych, wewnętrznych, ocieplanych na dłonie, na dokumenty, narzędzia, telefon, muzę, skipass, gogle (z chusteczką do przecierania), lub z gwizdkiem do wzywania pomocy… Dobrze rozlokowane kieszenie pozwalają w wielu przypadkach zrezygnować z plecaka.

Wywietrzniki - membrana, nawet o wysokich parametrach, nie jest w stanie odprowadzić całej wilgoci wyprodukowanej przez ciało podczas wysiłku. Do utrzymania odpowiedniego mikroklimatu, szczególnie w cieplejsze dni, konieczna jest wydajna wentylacja, a taką zapewniają sporych rozmiarów otwory zapinane na zamki. W kurtkach znajdują się najczęściej pod pachami, w spodniach – po zewnętrznej lub wewnętrznej stronie ud. Najlepiej, gdy wentylacyjne otwory posiadają siateczkę, która chroni przed śniegiem.

Śniegołap - zwany też fartuchem przeciwśnieżnym, to pas materiału ( w kurtce odpinany lub integralny) z elastyczną taśmą, opasujący biodra wewnątrz kurtki lub cholewki butów w nogawkach spodni. Śniegołapy chronią przed dostaniem się śniegu i chłodnego powietrza do wewnątrz ubrania snowboardera. W spodniach uzupełnieniem są zapinki na sznurowadła butów, zapobiegające podciąganiu, natomiast w kurce fartuch przeciwśnieżny może posiadać uchwyty do łączenia ze spodniami.

Wewnętrzne rękawice - to wykonane z elastycznego materiału (najczęściej z lycry) obcisłe rękawki z otworami na kciuki, znajdujące się wewnątrz mankietów kurtki. Spełniają kilka pożytecznych funkcji: „uszczelniają” mankiet, zapobiegając wsypaniu się śniegu, docieplają w „normalnych” rękawicach lub zwiększają komfort, gdy na mrozie musimy odsłonić palce, np. podczas fotografowania.

Podklejane szwy - taśmą z tworzywa powinny zabezpieczać przynajmniej newralgiczne miejsca (ramiona, rękawy, kaptur), zapobiegając przedostawaniu się wilgoci do wnętrza ubrania. Łączenia „klejone”, czyli bezszwowe, występują najczęściej jako efektowny element wykończenia np. zamków bryzgoszczelnych.

„Recco” - stanowi minimalną formę zabezpieczenia przed skutkami zasypania w lawinie. Jest to wszyty w kurtkę (spodnie lub buty) mały element odbijający fale nadajnika, stosowanego przez służby ratownicze. Ewentualnie przyszyty nicią do buta zewnętrznego.

źródło: snowboard + freeski katalog